روزهایی هست که بیخود خوشحالی
و
روزهایی هست که بیخود ناراحت
...
روزهایی هست که تو فکری
و
روزهایی هست که خالی دور میزنی
...
روزهایی هست که گریه داری
چشم ها داغن
و تو می اندیشی
این همه برای چه؟
روزهایی هست که .....

ما انسانها موجودات مزخرفی بوده ایم.
خنگ
بی عقل
کم هوش
بی سواد
نفهم
بی فرهنگ
بی تمدن
بدون هر گونه شاخص ها و نمادهای امروزین انشان بودن
اما سئوالی که مطرح میشه کرد اینه که ....
چه کسی این شاخص ها رو برای آدمیزاد، ملاک انسان بودن قرار داده؟ ملاک فرهنگ و سواد و شعور و تمدن و خیلی چیزهای دیگه؟
غیر از اینه که همون آدم بی سواد و منگل قدیم همین شاخص ها رو دیده، فهمیده و به عنوان ملاک انتخاب کرده؟
خب پس آخرش چی شد؟
ما خودمونو امروزه مقید کردیم به یه سری ملاک و معیار و سنجه که همشو از انسانهای قدیمی - که حتی گاهی اوقات به بی شعوری اونها نسبت به خودمون ایمان داریم - به ارث داریم.

پروسه بی دین شدن
از دین بریدن
لا مذهبی
خیلی خیلی سادس
خیلی خیلی کوتاه
و خیلی خیلی مزخرف
اما
با این همه
هنوز هم خدا را میبینم
هنوز هم با همیم
موچکرم

+ حالم از وبلاگ هایی که جایی برای نوشتن کامنت ندارن به هم می خوره
+ بیشترین وبلاگ هایی که میبینم هم همونایین که جایی برای کامنت ندارن
+ ................

جرعه اول را که می روی پایین
از گلو تا داخل تمام معده ات را میشوید
میسوزاند
داغ میکند
و خیالت را راحت میکند
نمیدانم از چه چیز یا چه فکر
اما احساس راحتی خیال میکنم